Wysoka reaktywność to tendencja do intensywnego, nadmiernego reagowania na bodźce. Do zachowań reaktywnych można zaliczyć np. przesadne zbliżanie się do bodźca, szczekanie, warczenie, nabieganie, skakanie, atakowanie, ciągnięcie i szarpanie na smyczy, ale też nadmierne, przesadne oddalanie się, wycofywanie się, chowanie czy ucieczkę. Do najbardziej pobudzających bodźców należą np. zbliżająca się osoba albo inny pies, szybko poruszające się obiekty czy dźwięki takie jak dźwięk dzwonka lub pukania do drzwi.
Reaktywność uważa się za cechę osobowości. Uwarunkowana jest genetycznie i powiązana z rasą/typem psa. Przykładowo do reaktywnych psów zaliczamy teriery, a do mało reaktywnych molosy. Na występowanie zachowań reaktywnych ma też jednak wpływ wiele innych czynników takich jak stan zdrowia, stopień zaspokojenia potrzeb psa, zdobyte doświadczenia (te negatywne mogą nasilać reaktywność), socjalizacja i wychowanie.
Przede wszystkim należy przyjrzeć się wszystkim czynnikom które mogą nasilać zachowania reaktywne i spróbować je wyeliminować. Często już lepsze zaspokojenie potrzeb psa (np. potrzeb aktywności fizycznej i mentalnej) wpływa znacząco na poprawę zachowania. Następnym krokiem jest trening, podczas którego nauczymy psa nowych strategii i pomożemy poczuć mu się lepiej w obecności stresujących bodźców. Nie wiesz jak się za to zabrać? Chętnie pomogę!