Wściekłe notatki od sąsiadów, podrapane drzwi, okna i ściany, pogryzione buty, dziura w kanapie i niespodzianki w postaci kałuż na podłodze. Brzmi znajomo? Czy to właśnie zastajesz po powrocie do domu? Nie jesteś sam! Zaburzenia separacyjne dotyczą milionów psów i ich opiekunów.
Lęk przed separacją może być spowodowany predyspozycjami genetycznymi, traumatycznymi przeżyciami (takimi jak np. włamanie do domu czy głośny wybuch), przeprowadzką, zmianami w rodzinie (np. wyprowadzką jednego z domowników) lub powtarzającymi się, zbyt długimi jak na możliwości danego psa okresami samotności. Lista czynników ryzyka jest tak na prawdę nieskończona i nie do końca poznana.
Wielu opiekunów żywi nadzieję, że pies w końcu przyzwyczai się do samotności i przezwycięży strach. W końcu zrozumie, że przecież człowiek zawsze wraca, prawda? Niestety tak to nie działa, zwykle jest wręcz odwrotnie i stan psa pogarsza się z czasem, a nie poprawia. Dobrą wiadomością jest jednak to, że dzięki terapii behawioralnej i w niektórych przypadkach także wsparciu w postaci leków, psy mogą nauczyć się czuć znacznie bardziej komfortowo gdy są pozostawiane same. Nie należy jednak zwlekać i zgłosić się po pomoc jak najszybciej!